"Metro 2034" - miłość i śmierć idą zawsze równo w szeregu...

Tytuł: "Metro 2034"
Autor: Dmitry Glukhovsky
Ilość stron: 495
Cena: 36,99 zł
Moja ocena: 8/10

Nie tak dawno mieliście okazję przeczytać moją opinię na temat "Metra 2033". Przyznałam wówczas, że książka mnie rozczarowała, jednak odczuwając lekki niedosyt, postanowiłam dać drugą szansę słynnej serii i oto prezentuję Wam recenzję "Metra 2034". Tym razem do lektury podeszłam z dystansem. Zostałam uprzedzona, że kontynuacja ma inny klimat i różni się pod wieloma względami od pierwszej części, jednak nie spodziewałam się aż takiej metamorfozy! Jeżeli ktoś obawiał się dalszego "zamulania" Artema, a do takich osób należę i ja, to pocieszę was i powiem, że podczas lektury "Metra 2034" już go nie spotkamy. Jego miejsce zajmują nowi bohaterowie, którzy mają diametralnie inne problemy niż nasz stary znajomy.

Hunter wrócił. I jakby nigdy nic pojawił się na Sewastopolskiej, obejmując stanowisko dowódcy oddziałów w południowych tunelach stacji. Jednak jedna i druga karawana, która miała udać się do Hanzy, nigdy nie wróciła z powrotem. Stary żołnierz nie pozostaje obojętny i postanawia osobiście zbadać sprawę.  Jego towarzyszem zostaje starszy pan o przezwisku Homer, który przed wojną zajmował się badaniem zagadek moskiewskiego metra. Kompania wyrusza w stronę zagadkowej Tulskiej, na której znajdzie albo wszystkie odpowiedzi, albo śmierć...


Kiedy rozpoczęłam czytanie poczułam się nieco zdezorientowana: nowi bohaterowie, nowa stacja, nieznana sytuacja. Jednak po pierwszych rozdziałach, gdy już spotkałam Huntera, poczułam się bardziej swojsko, dlatego też dalsze czytanie "Metra 2034" poszło jak po maśle.  W drugiej części spotykamy się z zupełnie nowym problemem. Jednak nie tylko zmienia się otoczenie, ale również atmosfera. Spotykamy zupełnie nieznanych bohaterów, którzy myślą zupełnie inaczej, mają więcej lub mniej doświadczenia, ale co najważniejsze, w głównej roli zostaje obsadzona kobieta. Toteż można się spodziewać, że kontynuacja jest bardziej uczuciowa, szczególnie, że z owej przedstawicielki płci pięknej "jest niezłe ziółko".

Wymienione w powyższym akapicie elementy owszem podnoszą jakość serii, jednak książka nie zachwyciłaby mnie tak bardzo gdyby nie fabuła. O wiele lepier rozegrał akcję  Dmitryj Glukhovsky. Miałam wrażenie już przy czytaniu "Metra 2033", że z każdą kolejną stroną uwydatnia się talent pisarski i styl autora, który na początku wydawał mi się dosyć blady i nieciekawy. Końcowe rozdziały pierwszej części były niesamowicie wciągające, ale cała fabuła "Metra 2034" jest nieporównywalnie lepsza. Pisarz zadbał o szczegóły bez zbędnych, długich opisów, przez które nie spodobał mi się pierwszy tom. Pomysł jest absolutnie fenomenalny i oryginalny, co doceniłam już w pierwszej recenzji.

Jestem w pełni usatysfakcjonowana "Metrem 2034", ale z drugiej strony szkoda, że to już koniec, że to wszystko tak się zakończyło. Jestem pod wrażeniem pomysłu, jestem zachwycona fabułą, jestem zakochana w bohaterach i tęsknię za Hunterem, którego w tej części poznałam od zupełnie innej strony, od tej lepszej. Moim zdaniem cud, miód i orzeszki. Polecam wszystkim, genialna książka. Jeżeli pojawi się kontynuacja, z pewnością po nią sięgnę!