Autor: Eric
Emmanuel Schmitt
Ilość
stron: 64
Cena: 19,90
Moja ocena: 6,5/10
„Pan Ibrahim i kwiaty Koranu” to króciutka opowieść, ale
moim zdaniem zasługująca na uwagę. Historia opowiada o spotkaniu nastoletniego
Mojżesza (Momo) ze starym sklepikarzem Ibrahimem. Starszy Pan, który w oczach
Momo uchodzi za wszechwiedzącego, wdaje się w rozmowy z chłopcem i wkrótce
zostaje jego najlepszym i jedynym przyjacielem. Obydwoje świetnie się
rozumieją, a ich historia jest pełna niespodziewanych zwrotów.
Losy bohaterów jak to bywa w powieściach Schmita rządzą się
własnymi prawami – nigdy nie wiesz jak się potoczą. Niekiedy zakończenia są tak
absurdalne, że aż śmieszne. Ale to właśnie tymi krótkimi ironicznymi
opowiastkami pisarz urzekł tak szerokie grono odbiorców (w tym od niedawna także i mnie). Jego niepowtarzalny styl i atmosfera, którą potrafi po mistrzowsku
wykreować zapadają na długo w pamięć czytelnika. Język pisarza jest bardzo
przyjemny i lekki – jego książki czyta się w jeden wieczór.
Początkowo nie byłam przekonana do twórczości Ericka Emanuela
Schmitta, ale z czasem zyskał on moją sympatię. Mimo że raczej rzadko czytam
powieści obyczajowe, to do utworów tego autora czuję sentyment. Króciutkie,
zabawne, a czasem wzruszające, pouczające i mądre – to najlepsza
charakterystyka „Pana Ibrahima i kwiatów Koranu”, który nie należy do czołówki moich
ulubionych opowiadań, co nie zmienia faktu, że czerpałam niejaką przyjemność z
jego czytania. Polecam na odstresowanie w długie, przygnębiające, jesienne
wieczory.
Czytałam "Oscara" i "Zapasy z życiem" tego autora i obie książeczki mnie zachwyciły. Styl pisarza jest lekki, trochę efemeryczny, prosty, a jednocześnie historyjki zawierają w sobie głębokie prawdy, których autor nie zapodaje tak łopatologicznie jak np. Coelho. Przyznaję, że o ww książce nie słyszałam, ale brzmi zachęcająco i z przyjemnością po nią sięgnę :)
OdpowiedzUsuńmnie chyba ta opowieść nie wciągnie. jakoś nie kusi :)
OdpowiedzUsuńrównież i do mnie niestety nie przemawia
OdpowiedzUsuńLubię Schmitta więc i zapewne po tą książkę kiedyś sięgnę :)
OdpowiedzUsuńCzytałam kiedys "Oskara" i bardzo miło go wspominam. Myślę że i po tą książkę będę.musiała sięgnąć.
OdpowiedzUsuńLubię twórczość Schmitta, ale przyznam, że opowiadanie "Pan Ibrahim i kwiaty Koranu" jakoś do mnie nie przemówiło. Dziwna historia, zdecydowanie za bardzo przerysowana, przesadzona.
OdpowiedzUsuńNiestety ale to nie moje klimaty.
OdpowiedzUsuńKiedyś zaczytywałam się w książkach tego autora. Dziś mnie okropnie drażnią i sama tak do końca nie wiem dlaczego :/
OdpowiedzUsuńJak na razie z twórczości tego pana poznałam tylko "Oskara i panią Różę" oraz właśnie tę książkę. Koniecznie muszę przeczytać pozostałe powieści autora:)
OdpowiedzUsuńczytałam jedną książkę tego autora i chętnie skuszę się na kolejne :)
OdpowiedzUsuń