Krater strachu - recenzja "Miasteczka Niceville"

Tytuł: "Miasteczko Niceville"

Autor: Carsten Stroud

Liczba stron: 516

Cena: 38,00 zł

Moja ocena: 7/10

Fala nienawiści i rządzy zemsty może nas prześladować latami, szczególnie kiedy dotyczy całej rodziny. Ciągnie się wówczas przez pokolenia niczym klątwa, a jej piętno odczuwają zarówno młodzi, jak i starzy. No cóż, nie od dziś wiadomo, że niszczycielską moc nienawiści trudno zatrzymać.

Carsten Stroud to uznany i niejednokrotnie nagradzany dziennikarz prasowy oraz autor bestsellerów New York Timesa. „Miasteczko Niceville” to pierwsza część serii trzymających w napięciu horrorów o tajemniczym miasteczku.

Niceville to na pozór zwykłe, amerykańskie miasto. Posiada ono jednak jedną cechę charakterystyczną, a mianowicie niebywale wysoką liczbę zaginięć, przekraczającą wielokrotnie średnią krajową. Pewnego dnia dziesięciolatek – Rainer Teague dosłownie znika wpatrując się w lustro na wystawie sklepowej. Dokładnie za rok zostaje zgłoszone zaginięcie kolejnej mieszkanki miasteczka i jej ogrodnika. Sprawą zaczyna interesować się detektyw Kavanaugh wciągając siebie i swoją żonę w świat balansujący na krawędzi życia i śmierci, którym rządzi siła mieszkająca na dnie Krateru – otchłani znajdującej się blisko miasteczka.

„Miasteczko Niceville” to książka, którą (gdyby nie było w niej elementów fantastycznych) zakwalifikowałabym do thrillera, gdyż większa część utworu to opisywanie kryminalnych spraw bohaterów. Na początku czytelnik jest zdezorientowany,  gdyż w powieści mamy dużą ilość wątków. Na szczęście w połowie wszystko zaczyna się układać w jedną całość. Samej akcji w utworze mamy tyle, co kot napłakał, jednak co ciekawe ani chwili się nie nudziłam podczas jej lektury. Nastawiłam się na mrożącą krew w żyłach książkę, co sugerował z resztą opis, jednak „Miasteczko Niceville” mi tego nie dostarczyło. Jak przypuszczam, główną tego przyczyną jest fakt, iż jest to pierwsza część serii i w zamierzeniu autora było wyjaśnienie wszystkiego i zaintrygowanie czytelnika do kolejnych części. I muszę przyznać, że czuję się jak najbardziej zaintrygowana.

Bardzo podobał mi się styl i język autora. Zmieniał go, dopasowując do osoby w danym momencie opisywanej, dlatego też bardzo dobrze wczuwałam się w uczucia bohaterów. Poza tym styl pana Strouda jest przystępny i przyjemny, toteż książkę czyta się bardzo lekko. „Miasteczko Niceville” czyta się szybko pomimo występujących w nim dialogów „o niczym”, które do pewnego momentu dezorientują czytelnika. Mimo, że scen mrożących krew w żyłach w pierwszej części było jak na lekarstwo, to muszę przyznać, że Autor potrafi budować napięcie.

Pewnie się dziwicie, dlaczego wystawiłam tak wysoką ocenę skoro książkę przedstawiłam w niezbyt dobrym świetle. Odpowiedź jest bardzo prosta, widzę w „Miasteczku Niceville” duży potencjał Autora, który mam nadzieję wykorzysta przy następnych częściach. Jeżeli Carsten Stround miał w zamierzeniu zaintrygować i zachęcić czytelnika do sięgnięcia po kolejne tomy, to w moim przypadku na pewno mu się udało. Początki zazwyczaj bywają nudne, ale mam nadzieję, że w kolejnych częściach pisarz się rozkręci i pokaże na co go stać, bo po lekturze „Miasteczka…” widać, że stać go na wiele. A póki co polecam lekturę pierwszej części i cierpliwie czekam na kolejne. 

Książkę otrzymałam od wydawnictwa Prószyński i S-ka, za co serdecznie dziękuję :)